Bilirmisin oğul bendeki derdi
Derdimin adını yalnızlık koydum
Bilirsin ya artık sıkıntı verdi
Hasretin adını yalnızlık koydum.

Hiç kimse anlamaz, nasıl bir şeydir.
Kimi güler geçer, kimine neydir.
Kimse bilmez derdi, sızlar epeydir
Hasretin adını yalnızlık koydum

Yalnızlık ki hem de nasıl yalnızlık
Sensiz yalnızlığım zifiri karanlık
Yüreğimi deldi geçti ayrılık
Hasretin adını yalnızlık koydum.

Gündüzü unuttum gece sininde
Gözlerim odamın penceresinde
Kulaklarım rüzgar esintisinde
Umutsuz umuda yalnızlık koydum

Oğul sen ki benim dert ortağımdın
Bakınca yüzüme hemen tanırdın
Kaç kez dertleşmiştik hatırlar’ mısın
Derdimin adını yalnızlık koydum.

Arkanda tarikat, cemaat yoktu
O yüzden adalet yakandan tuttu
Suçun öğretmenlik, ne ağır suçtu
Suçunun adını yalnızlık koydum

Ne başımı eğdim ne siz eğdiniz
Ne korktunuz nede ödün verdiniz
Sevginizi Allah için sevdiniz
Suçunun adını yalnızlık koydum.

Arifim; aldırma biter gam keder
Mevla nasip eder değişir kader
İlahi adalet tecelli eder
Gamlandım; adını yalnızlık koydum

Biliyorum bir gün atar şafaklar
Olur’ ki Sakarya ayağa kalkar
Kızıl ırmak çağlar, Gediz de çağlar
Ben işte bu yüzden Resule uydum,

Allah; dedim, Allah; dedikçe doydum
Hasretin adını yalnızlık koydum.