Çöl kumu savruluyor dört bir tarafa
Gökten dehşet yağdırıyor kara bulutlar
Cehennemden kaçıyorlar Araf’a
Umuda koşuyor masum çocuklar
Utangaç tavırla eğilmiş başlar
Onları arıyor alıcı kuşlar
Her taraf ateş topu kızılca bir kıyamet
Arkasında cehennem önünde cennet
Bir baba söylüyor ki bu can size emanet
Bir çocuk annesinin eteğine saklanmış
Göz yaşları sel olmuş ayakları ıslanmış
Yüreği paramparça dilinde minnet
Bir yudum su bir ekmek en büyük nimet
Devletinin hışmı ile dağılmış ailesi
Sığınmaya sevk etmiş zaruret silsilesi

Çadırların içinde milyonlarca çilekeş
Çilekeş vatansızın vatanında keşmekeş

Sığınmacı keyfinden kapımızı çalmadı
Üç kuşak isteyerek bir çadıra dolmadı
Misafir etmek için duyarlı yürek gerek
Duyarlı yüreklerle empati kurmak gerek

Bu öyle bir konu ki bir vicdan meselesi
Kökleri çok derinde varoluş felsefesi

Bir sınır çizgisi mi onu öteki kılan
Hepimiz misafiriz beşere dünya yalan
Paylaştıkça yükselir körelen özün payen
Cüdaya ensar olmak senin asıl sermayen

Ey insanoğlu! Öne çıksın vicdanın
O vicdan ki göğsünde hediyesi Hüdanın
Titre ve kendine dön yüzü gülsün cüdanın...

Bülent ARKAN