Lameliften elif’e sunulan sevda buydu
Nûn misali sevipte kıyamadığım yârsın
Çıldırdı her bir cümle hecemle aşkı duydu!
Elindeki hançerle yâr şu bağrımı yarsın
Nûn misali sevipte kıyamadığım yârsın

Güneş alevden içti yangın yeri nefesim
Gönlümden irinli kan akıttın ya Dilaram
Çığlıklarım beyhûde ânsız kesildi sesim
Harlı ateşte yandı yürek ile dil aram
Gönlümden irinli kan akıttın ya Dilaram

Biliyorsun uğruna bu gözlerim millendi
Rabbim bana ne yazmış Lehv-i mahfûzda saklı
Duygularım sükûtta düşünceler dillendi
Sadece âmâ değil üstelik yıtık aklı
Rabbim bana ne yazmış Lehv-i mehfûzda saklı

Ve hafız edasıyla dudaktan düşen o kaf
Derinlere gömüldü geçse de birbir asır
Gözlerinle ruhumu Ya Rabb ettirmiş tavaf
Arşı bile ağlattı eski sandıktaki sır
Derinlere gömüldü geçse de binbir asır

Bi ân ile apansız aydınlanırken gece
Siyah örtü atıldı bozuldu ölü yası
Şiirledim adını harf harf ve hece hece
Kâinatı döndürür şükrümüzün mikyâsı
Siyah örtü atıldı bozuldu ölü yası

Vuslatı kelâm
Hatice Ayşe Hasan