A AYINDA

Kışın köyde kalmak ne güzel olurdu ya,
olmadı anasını satıyım
Meşe odunuyla yakıp sobayı,
Üstünde cızırdayıp kaynayan sudan demlemeliydik tavşan kanı gibi çayı
Bir bardak doldurup ,pencere önüne oturup ,
lapa lapa yağan karın düşüşünü seyretmek vardı pencereden...

Akşam yemeğine az kıymalı bir bulgur
çorbası pişirip, üstüne biraz pul biber atıp ,
yarım yufka ekmeği, sobanın üstünde
kızartıp arasına eski çökelek dürmeli
ve çalmalı kaşığı bulgur çorbasına
tıkı kuzu gibi doyururduk karnımızı
anasını satıyım...

Uzun kış gecelerinde neşeyle komşularla oturup sobanın üstünde
,nohut kavurup köylünün kestanesi sayılan küçük pateteslerden fırında pişirmek vardı ya...

Gece sobalı odada hep çocuklar ve yaşlılar yatar .
Yatak odası ,mutfak ,salon ,banyo buz gibidir. Atarsın üstüne altı yedi kiloluk yün yorganı
kara kura gibi çöker üstüne
Dışarıda köpek uluması,rüzgarın uğultusu çatıda fare kedi tıkırtısı, duydukça
gömülürsün yorganın altına
Aldığın nefesin soğukluğu temiz havadan burnunun ucu üşür adeta nefes aldıkça
nefes borundan ciğerlerine doğru gittiğini hissedersin oksijeni
uyur kalırsınız gömülüp yorganın altında...

Sabah erkenden uyanır kalkarsın uykunu almış,
dinç olursun yakarsın sobanı tüttürsün bacanı
akşamdan yoğrulmuş hamurdan
sabah hemen yazılıp içine çökelek konur. Kenarları bükülür ; biraz yağ, biraz yumurta konup bir sini çökelekli pide pişirilir.
Sobanın fırınında çayla kahvaltı yapılır
ve başlanırdı yeni güne ...

Gürbüz’üm ben bunları düne kadar
Hep böyle yaşıyorum ,yaşadım.
Sizlerin hayallerini yansıtmak
dile getirmek istedim.
Durum bu köyde yaşamak isteyene
artık köyde yaşamak insana bağlı
biraz da genç olmak gerek
şehirde yaşamaksa paraya bağlı
daha rahat bizde yaşlandık sayılır artık
alış veriş daha yakın doktor yakın
bütün odalar sıcak
biraz rahatlığı bizde hakkettik
Turnalar gibi bizde uçtuk köyden
daha sıcak olanakları daha çok olan şehre
bir kaç ay da olsa ayrıldık köyden
Aralık ayında Anasını satıyım

H.Gürbüz