orta anadoluda kasım ayı ilk haftası
koç katım günleridir
kuzulaması altı aydır
nisanın ilk haftası
döl düşümüdür

her ne hikmetse kasım ayında
genellikle önce dağlara sonra
enginlere kar yağar
buna koç karı demişiz

bilimselliğini bilemiyorum da
halkın kültüründen koçun
koçluğunun belinin serinlemesiyle
kuzuların bahar iklimiyle ilgisi varmış

koç karı dün yağdı bugün eridi aktı
çocukluğumda koç katımı bir düğün bayram şenliği ile kutlanırdı
koçlar desenli boyanarak süslenirdi
boyunlarına çoban hediyeleri takılırdı

en güzel giysiler ve bilinen en güzel yemeklerle
sürülerin beklemekte olduğu alana tuzla taşlarına köyde var ise davul zurna eşliğinde düğün alayı gibi belli kurallarla gidilir bu cümleden olarak en önde süslenmiş koçlar yanlarında delikanlılar onların hemen yanında
yaşlı gün görmüş kadın analar arkalarında gelinler kızlar ellerinde yemek kablarıyla ve çocukların şamatalarıyla alana varılır
çobanlar da aynı büyükküçük kdem disipliniyle gelenleri karşılar hal hatır hediye sunumundan sonra aynı disiplinle yerlerini alırlar
kadın analar yaşlı çobanlarla bir arada olmak üzere öbeklenirler gelinler kızlar yiyecekleri sunarlar
koçlar ayırarak kendi sürülerine katılmıştır.
koçların sırtına küçük kız çocukları bindirilme geleneği de unutulmaz
bu güzellikleri artık ancak anılarda yaşatmaktan başka yapılacak bir şey kalmamıştır.
o sürüler nerede
şu nerede bu nerede
her birini kurt yemiş bir derede
işte böyle yaşlanınca anılarla yaşanır
bu da az bir nimet değil
gelenekleri yaşatmak geleceğe iletmek
yeni öykü roman anı şiir oyun yazımlarına konu sunmak
kültür zenginliğine katkıdır karınca kararınca diyorum