Bir kıvılcım düşse kararmış umuduma
Mevsimler bahara dönüşse
Caddelerde kin, nefret, kan yerine
Rahmet suları akıp bereket gelse yurda
Güllük gülistanlık olsa çarşı pazarım
Güven gelse umudu solmuş yüreklere...

Korku düşleri görmeden yaşayabilsek
Yapayalnız caddelerde dolaşabilsek
Gelincikler, papatyalar, kuşlar
Gülücüğümüz olsa
Bir de sokakların sahipsiz yetimleri köpekler
Peygamber sevgisiyle okşanmış kediler
Korku nedir, bilmeseler
İslâm nuru ile yıkanmış topraklarda katledilmeseler...

İşte o zaman ben en bahtiyar insanım
Sevgi dolu, afilli naralar atarım meydanlarda
’’İşte memleket’’ derdim güvenle
Lâkin diyecek insanları göremedim ben
Her yanım korku, endişe
Cesaretimi kırdı memleketi yönetenler...

Kararmış, satılmış nankör vicdanlar
Eli silahlı hainler
Her taşın altına gizlenmiş bekleşirler
Huzuru, sevgiyi talan eden kudurmuşluklar
Kan gölü sokaklar
Gelde sen aşktan, muhabbetten bahset
Bu cennet vatanda!..

Zafer Direniş
...

’’Biz dindar nesil yetiştireceğiz’’ dediler
Ama piç yetiştirdiler!!!