3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
390
Okunma
Çaktın çakmağı, yaktın gönlümü.
Bırakıp giderken, utanmadın’ mı.
Bir fidan’ idim ben, kırdın gülümü.
Bırakıp giderken, utanmadın’ mı.
Gülüp’ te yüzüme, umutlar verdin.
Tatlı dillerinle hep, yeminler ettin.
Kirlenmiş mendil gibi, kenara attın.
Bırakıp giderken, utanmadın’ mı.
Nasıl inanmıştım, nasıl sevmiştim.
Ben seni kendimden, öte bilmiştim.
Ömrümden sana, ömür vermiştim.
Bırakıp giderken, utanmadın’ mı.
Ne deyim Allah a, havale ettim.
Ateşlere atıp’ da, korlarda yaktın.
Duy sesimi duy, seni unuttum.
Bırakıp giderken, utanmadın’ mı.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz