Cennetimden giderek sürgünlere yol aldın,
Hem seni hem de beni beter etti bu firkat,
Hayalleri yıkarak kabuslara hep daldın,
Yollarımı kapayıp heder etti bu firkat.

Oysa bir masaldık biz " ben Mecnun sen Leylâydın,"
Gönlümün etrafında parıldayan aylaydın,
Geceleri sinemde uyuttuğum laylaydın,
Ömrümü hüzne boğdu keder etti bu firkat.

Ezelden görmemiştim ayrılık acısını,
Sen yaşattın ilk defa hasretin sancısını,
Yetmedi öldürdün de çilenin yancısını,
İcat edip canıma katar etti bu firkat.

Hani nerde beraber yaşanılan o günler,
Nerde söyle gözünde anlam bulan o anlar,
Anladım yaşarken de ölüyormuş hep canlar,
Hece hece hüznümü satır etti bu firkat.

Dildar’ım neyledin sen bu nasıl bir sevmekmiş,
Anladım ki pişmanlık meğer dizin dövmekmiş,
Hakkı yerle bir edip yalanları övmekmiş,
Sirtina aşk yüklenen katır etti bu firkat ,
Hem seni hem de beni beter etti bu firkat.

Cihan BERDİBEK
10/11/2022