Gece suskun ! kör sağır ...

Dipsiz kuyularda yüreğim..

Ben suskunum!..

Sevdalar suskun!..

Dost geceden tenimdeki pas kokusuna geceden bir Ay çekmiştim, 'Yoksun' cümlesinde ki edat bile soluksuz kalırken sensizliğime, çektiğim acıların milad-ları bayrak asmıştı gönül ülkesine, sonsuza dek...Lal olmuştu sol yanım, ki sen kelimenin bittiği yer nokta duruşunda iken, ben virgül eğretileri çiziyordum, acıyan yanlarıma...Ben suskundum, sevda çığa dönmüş iken, ölüm kokan nefeste suskun dudaklarım mühebbet orucu tutuyordu, yoktun...

Mısralar suskun! kalem ağlar!

Yasını tutar sahte sevgilerin

Ne düşler avutur beni

Ne vuslata dair ümitlerim..

Bir şiir yazmalı idim, kankırmızı yüreğimden allar damlamalı idi, hece hece yatırmalıydım seni satırlara, baştan sona sen kokmalıydın...Sen tütüne yatmalı idin, bende sana yatmalı idim gündüz gece...Sen ki hoş bir seda gelmeyen beşinci mevsimdin...Şiiri yazmıştım ama sevdasını yaşayamamıştım, suskun dizelerimde...Ben hüzündüm Nazım değil süslü ve sihirli kelimelerim yoktu, yaşamadığım mutluluğu yazamazdım, içtiğim acı, taşıdığım yüktü bedenimde...Sensizliğe gecelerimden ne denizler çekilmişti, hangi kuyulardan sevda çekmiştimde benliğime bir türlü sokamamıştım seni, yoktun...Yastığıma düşürdüğüm umuttun, buz ve yalnız gecelere ilmek ilmek yazdığım, duvarlarıma çığlıklarımla çizdiğim, düşlerimdin...


Bir damla suya hasret içindeki güller

Kirpik ormanlarından akardı, her damlası bir avuntu sızlaması idi yüze acı ekerdi hemde çile ile...Gözler nehir
iken, dudaklar kuruya çalardı.Bir damla yağmurdu, dilimle yıllara bölerek ıslanmak istediğim, bir damla aşk suyu idi, çöl yüreğimi sulayacak ve beni avutacak....

Her zamanki gibi sizi okumak keyif verdi dost, yüreğine selam olsun şaire...