Saat sabaha beş kala,
Son insan kırıntıları sokakta,
Son çapkın düştü faişenin ağına,
Son sarhoş girdi çorbacıya, nara ata ata.

Geldi devriye arabası, haraç alacağı son mekana
Gece bekçisi çoktan düştü evinin yoluna
İmam başladı sabah ezanını okumaya
Gün yavaş yavaş ağırmakta.

Utangaç bir sabah güneşi girdi gözlerine
Ve haliç uyanıyor göğsünü gere gere
Açılıyor perde, çöpçülerin ilk sahne
Sallıyorlar süpürgelerini, gecenin her pisliğine.

Son martı da uçtu yuvadan
İlk vapurun sesi duyuldu uzaktan
Asya yolcuları koşuyor kıyıya
Liman artık geçilmiyor insandan


Takılıyor gözlerim limana
Bir yorgunluk bir hüzün gelen her vapurda
Sahibinin kamçısıyla gidiyorlar sanki
Tarla süren bir at gibi

Bir burukluk var havada ve suda....!!!

Sana olanları unuttuk sanma haliç!
Başımızın belası hala sana zincir vuran piç.


S.O.