İyi insan olmaktı iyiliğin yolunda
İyi niyet, sorunu iyilikle çözerdi
Daha bu ufak yaşta bandaj vardı kolunda
Sandalyeden doğrulup gücünü kola verdi

Hikâyeler okudu, masallar dinlemişti
Baktı ki kitaplarda iyiler kazanıyor
Belleği sapasağlam ufku gayet genişti
Anladı ki dünyada hep kötüler yanıyor

Sevgiyi önemserdi, kalpsizlere kızardı
Yaşamanın amacı sevmekti, sevilmekti
O’na göre gönülde sadece sevgi vardı
Sevmeyi öğrenirken sevgiden hayli çekti

“Doğru duvar yıkılmaz” sözünü kulağına
Sımsıkı perçinleyip küpe diye takmıştı
Hayretle sağ elini dayayıp şakağına
Yıkılan her duvara ibret ile bakmıştı

Dörtler sıfırlanıyor, sekizler birleniyor
Heybedeki mantığa akıl erdirmek zordu
İnsan diline düşen sayı da kirleniyor
Okulda öğrendiği sokağa uymuyordu

Aklı karıştığında huysuzdu, huzursuzdu
Huylanan bölgesini bırakmadı tikleri
Bugününden kaygılı, yarından umutsuzdu
Sırtına oturmuştu eliyle seçtikleri

Sabahleyin bir baktı yorganı çalmış pire
Aynadaki surette şevk yoktu eskisinden
Perçemdeki aklara irkildi birden bire
Kırk yaşında uyandı narkozun etkisinden

29-10-2022