Dergahta, bargahta, Mürşidi Kamil
Meğerse aranan, kamil ben mişim
Sapmadım Kurandan, buna mukabil
Harama direnen, şamil ben mişim

Oku dedi Hüdâ, adımla oku
Tüm güzellikleri, kalplere doku
Dualarla gönder, attığın oku
İman, inancıyla, cemil ben mişim

Farkeden göz olur, her türlü izi
Çözmek taktirdedir, var olan gizi
Anlatmak üzere, bir bilinmezi
Çöllerde o zerre, remil ben mişim

Her zaman şükrettik, azan olmadık
Eş, dost, akrabadan, ah, vah almadık
Dünya denen hana, boşa gelmedik
Kendimi arayan, emil ben mişim

Tevbe, şükür diyor, imam Gazali
Hâkka kul olmuşuz, ebet, ezeli
"Aşk derdiyle hoşem" der ya Fuzuli
Ulvi aşkla dolan, semil ben mişim

Hele bak semaya, bir tek direk yok
Allâh’ım yarattı, daha merak yok
Kalp Hâk diyor, bir örneğe, gerek yok
Hâkk’ına yâr olan, memil ben mişim

Akıl ve izanla, insan fark etti
Ömrü bitti, şu Dünya’yı, terk etti
Rabbin nuru, tüm evreni, gark etti
Akılla var olan, dimil ben mişim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

NOT : Burada ki "BEN" kelimesi "İNSAN" anlamında kullanılmıştır

ETEK YAZILARI
DERGÂH : bir tarikattan olan kimselerin toplanıp birlikte tapındıkları, törenler düzenledikleri, barındıkları yapı.
BARGÂH : İzinle girilen yer (Farsça Bâr ve Gâh)
MÜRŞİD :Doğruyu gösteren kimse, klavuz
KÂMİL : Bütün, eksiksiz, noksansız, yetkin, tam.ağırbaşlı, erişkin, eksiksiz, olgun, bilgili (kimse).
ŞÂMİL: İçine alan, kaplayan, kapsayan
CEMİL : Güzel, tüm güzellikleri kendinde toplayan
REMİL : "1. kum, 2. kumda oluşan şekillerle bakılan fal
EMİL : Rakip, hasım. İstekli, hevesli. Hırslı, rekabetçİ
SEMİL : Sarhoş, kendinden geçen
MEMİL : Meyletme, bir yana eğilme, temâyül etme.
DİMİL : Parlayan, parlak, ışık, ışıldayan