Odam kaç arşındı kapısı nerde
Acaba sordun mu çekip giderken
Karanlık dünyama sen miydin perde
Yüreğime keder ekip giderken

Ölümsüz değildim ama sensizdim
Sen iyi huyluydun ben mi densizdim
Sandım ki gönlünde bir ben sonsuzdum
Görmedin boynumu büküp giderken

Pamuk ipliğine bağlıydık demek
Boşuna bu aşka vermişiz emek
Çektiğim çileler olmuşken yumak
Hoşça kal demedin bakıp giderken

Sonsuzluk Allah’a mahsuz bilirsin
Gün gedikten aştı dedim gelirsin
Sözünden cayarda belki kalırsın
Yosmayı koluna takıp giderken

Gönül tuvalimde yırtıldı resmin
Karıştı maziye hayalin cismin
Mezar taşlarına yazıldı ismin
Ardından bu şehri yakıp giderken

Suçlama boşuna böyleymiş kader
Boş ver artık boş ver el alem ne der
Gözlerim yaş doldu yüreğim keder
Sineme bir kurşun sıkıp giderken