...............................................................Kömür ocağı şehitlerine
Yarı açık hapishanede yaşar gibiyiz
Mutlsuzluk ve acı her yanımızdan akıyor
Gülen yüzlerimiz soldu, kışa döndü
Ülkemde baharlar son buldu
Gül yüzlü çocukların gözyaşı dinmeyecek
Katran karasına bürünen yollarda
Umudu sönmüş bekleyişler
Bir ömür sürüp gidecek tükenmişlikle...

Adına ’’KADER’’ deyip geçer beylerimiz
Kimin umurunda canlar bir bir gitmiş
Ocaklar sönmüş, kapılar kapanmış
Bin bir türlü musibet gelirken memlekete
Aynı masallar, aynı nakaratlar devam eder
Alın yazısıymış diri diri gömülenlerin
Çaresiz çırpınışları bağrı yanık bacıların
Çok bilmişler (!) medyada düzmece peşindeler...

Ağlam anam ağla, bilmezler şu bitkin halini
Bir eli balda, bir eli kaymaktaki hırsızlar
Ecdadımızın milli meclisinde keyif çatanlar
Görmezler yanıp kül olmuş solan cemalini
Ağıtlarına kulakları tıkalı, gözleri kör
Bakmışsın kırkları çıkmadan unutulurlar
Ne kapını açan olur, ne de halini soran beyler
Sen yine baş başa kalırsın yalnızlığınla ocağında...

Zafer Direniş
...

Kömür karası vicdanlara sesleniş