23
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1287
Okunma
Küçücük elleriyle gözleri vardı
Yırtık pırtık elbiseleri
Sümüklü bir burnu
Yamalı elbisesinde bile yırtıkları vardı
Bir tren garında gördüm onu
Ellerim kelepçeli
Geleceğim ertelenirken baktım ona
Ağaçların yeşilini giyen çocuğa
Gözlerimle baktım ona hiç konuşmadık
Düzen öyle bir hale getirmiş ki onu
Evinin yolunu kazandığı üç beş kuruşu tanıyordu
Düşüncemin sınırı yoktu
Gözlerimizden yüreğimizden
Kolumdaki kelepçeye inmişti yaşam
Bakışlarındaki sıcaklık
Her şeyi unutturmuştu, o çocuktu
Adi bir suçlu olmadığımı düşündüm
Bütün onurumla bakıyordum yüzüne
Anlıyordu beni
Bu bir bayrak yarışıydı
Haksızlığın zulmün sömürünün savaşıydı
Öyleyse varım bende diyordu
Bir çığlıktı sessizliği
Siren sesiyle uzaklaştım ondan
Güle güle yolum güle güle yoldaşım diyordu
Küçücük elleriyle küçücük gözleriyle
Yırtık pırtık elbiseleriyle
O bir çocuktu gözlerimde
Benim savaşımın çocuğu
Ağaçların yeşilini giyen çocuktu
Mavi gözlü devin ülkesinde
2.9.2008.
SOKAK ŞAİRİ