Baktım yine kınalı, cananın parmakları
Bir mendil oyalıyor, nakış nakış ellerin
Ne güzel de açmışlar, kokusun salıyorlar
Yar sevda bahçemde, al, beyazlı güllerin

Adın geçtiği yerde, kemanımdır inleyen
Sözleri öyle hoş ki, dinleyeni binleyen
Neva ile segahta, mest olurken dinleyen
Ne de güzel söylüyor, şarkımızı dillerin

Hayranlığım artıyor, elbet sana övgüler
Anlaştı, akıl, gönül, sona erdi kavgalar
Saçlarının ucunda, dolaşırken sevgiler
Savuruyor saçların, başında ki yellerin

Sevgililer günümüz rastlar doğum gününe
En son yaptığın şarkı, ün katıyor ününe
İnan ki yaptıkların, uymuyor hiç dününe
Esrarını koruyor, şu çözümsüz hallerin

Öyle anlar geliyor, ölüyorum gülmekten
Önemli günlerinde, çiçek vermek gerekten
Böylesi bir güzeli, çok sevince yürekten
Mutluluğa çıkıyor, açtığın tüm falların

Toprağa cemre düşer yerden yükselir buhar
Çayırlarda toplanır, sevimli onca nahar
Ayrı bir serenomi, Ülkemizde ilk bahar
Ne de güzel duruyor, çiçeklenmiş dallerin

Lüzumsuz’um coşarsın, Türkülü vede sazlı
Senin sevdiğin güzel, hemde bülbül avazlı
Al gelincik, sümbüller, salınır nazlı nazlı
Papatya menevşeler, süsü olur yolların

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ