Tenimden

Tenine ılık ılık temas ediyor rüzgâr

Nice baharlar, umutlar içinde saklanan hazlar



Mezarlar

İçinde esrarını koruyandır o topraklar

Karların içinde nefes alan, çare arayan akanlar



Kalmasın

Bu sinemde bir uhdem gerçekleşmeyen

Kanaati öteleyen, sabrın dirliğinde hali bilmeyen



Kalbi aşk ile

Meşveret etmeden tenini terk eden

Ölümde gizlenen nice hikmetleri asla akletmeyen



Karalar içinde

Gizlidir aklar, akıllar insanlığı bakar

Dinmeyen hıçkırıklar, zulmet içinde yakılan ağıtlar



Güya takva

Yarışına çıkıyor tesbihatla onca insanlar

Mandalar takiyyelerle sineye nüfus ediyor ahmaklar



İklimler

Oluşturuluyor okyanuslar deneylerle doluyor

O feza kimlerin ablukası altında güya hizmet sunuyor



İnsanlık

Farklılaşıyor akidede sünnetullah anlaşılmıyor

İnanan canlar her vakit muhtaç durumunda bırakılıyor



Bir devlet,

Derin işlerin en önemli müsebbibidir elbet

Nizam için hangi desiseler sıradadır bilinmiyor gerçek



Ey insanı

Hakikat sen bu fakirliğin içinde sürekli şükret

Payeler olsun sekilerliğin, dinmeyen heveslerinki aklet



Böyle bir

Ahval içinde sen neyi anlatırsın bana tez söyle

Aşklar mazinin ekseninde ki güzelliklerde el ele seyirde



Sönen

Mefkûreler şimdilerde kimlerin dertleridir sinede

Sen kal kendi halin içinde gizlenen güzelliğin meşalesinde







Mustafa CİLASUN