VİYOLONSEL



Çocuklar orda durmalı
Anne yalnız ve çaresiz
Annenin elleri bağlı
Anne nerede başlar
Çocuklar nerede biter
Kim bilebilir
Merhamet denizi
Nereye kadar uzanır
Çocuklar etraflarına
Bakınır durur etraflıca
Çocuklar şaşkın ve korkulu
Mermiler okşuyor nazik tenleri
Zaman zalim zaman
Ne de çok kıyıcı
İnsanlar fırlayıp çıkıyorlar bedenlerinden
Ruhlar çatladı orta yerinden
Atlar meyve yemeye alıştı
Bahar gitti geldi gitti geldi
Şimdi kış zamanıdır
Dünya gelgitlere gebe
Köpek havladı havladı
Günler ayları aylar yılları kovaladı
Şimdi insan kurbandır yalnızca
Şimdi ben kendimin yabancısıyım
Kimi neden sevdim
Kime neden düşman oldum
Kelimeler yere düştü parçalandı
Şimdi uyuma vaktidir
Kaburgalarım parçalandı yazık
Yaşama sevincim kırıldı yok oldu
Çünkü sen yoktun
Sen yoktun kelimelerimin arasında
Yüzün kanlara bulandı
Günün hesabı sorulmalı
Aşk yoksa yalnızdır dünya
Tutmasın kimse zamanı
Ortasından ikiye bölünsün ay
Gökyüzü çatırdasın
Silahlar ateşlensin
Sen gelecek günü alkışla
Bizim düğünümüz hiç olmayacak
Ağza alınmayacak bir daha
Mutlu akşamlar aşk tablosu
Çocuklar yalnızlıklar
Atlandı atlanacak
Yürüyen merdivenler
Yürüyecek durmadan
Canlı bombalar
Patladı patlayacak
İkiyüzlü yılanlar
Dönüp dolaşıp
Oraya gelirler
Kendilerini kapıda bırakıp
İçeriye kimsesiz giriyorlar
Maskeli balodalar ama maske yok
Eller kirli ama yıkanacak el yok
Her şey baştan başa kir pas içinde


Ahmet Kemal
________________________________________