DAGDAKİ ÇEŞME
Alev alev yan hisset vücuda bir serinlik
Buz gibi sıcaklık söker dağdaki çeşme
Damla ihtiras titrer buz heves derinlik
Dağ küçük ovada nam eker dağdaki çeşme

Görmedin iştihamı asla anlatamazsın
Gitmedin tarif edip sebilim o demezsin
Su içmedin tadını nasıldır bilemezsin
Sıra dağlar içinde akar dağdaki çeşme

Suyu çok çok soğuktur can dişini dondurur
Suyu şifadır derman buldurur düş kondurur
Gür gür akar çevreye ferah olur iç söndürür
Çiçek bahçe içinde kokar dağdaki çeşme

Çevresi yemyeşildir ağaç plazada siner
Onun suyu içince can eve ferah donar
Üstünde kal yemek ye iştah name dokunur
Dağ güzeli susuz can yakar dağdaki çeşme

Elimi oluk yaptım kana kana suy içtim
Onun için duamın en uzununu seçtim
Suyunu içtim cana nice ömürler biçtim
Sanki ölüme kurşun sıkar dağdaki çeşme

O derde devalıkta cana hiç vazgeçilmez
Ruha hitaptır onsuz hayat asla çekilmez
Gürül gürül buz gibi suyunda akış ölmez
Yıldız kubbe altını yıkar dağdaki çeşme

Minnete dalarsın sevinç dolu rüyaya,
Ferahtır uğrak geçen, yorgun düşmüş yayaya,
Tadına varınca can vurur şavklı kıyıya
Göze rengârenk ışık seker dağdaki çeşme

Ayna olmuş güzele suy dan yansır şekili
Irgat terine ilaç derde deva nam ekili
Gökkuşağından renkler cennet bahçe dikili
Parlak yıldız öpücük döker dağdaki çeşme

Bir anıt dağ yokuşunda başından taş oluktan
Gül yapraklı dağlardan sırt almış korkuluktan
Sanki yokuş mu akar kurdu kuşu bir soluktan
Akıl kütleye ahenk çeker dağdaki çeşme

Buz gibi soğuk suyu dağ eteğinde hep akar
Hiç durmadan akıtır etraf yeşillik eker
Uğrar canlı kuş hayvan susuzsa deva döker
Ağlayan yüreğe aşk sokar dağdaki çeşme
Kızgın güneş şavkının dağlar içindesin
Dağ üstünde ırmaklar sıçrar peşindesin
Kır manzara şelalen bilmem kaç yaşındasın
Tanrı bilgi yaşından akar dağdaki çeşme

Makbule hatun yiğit Ethem suyunu içti
Dağ böğründe seninden nice ömürler geçti
Susamışa can tatlı suyun içe buz kaçtı
Tatlı kadın dokusu dokur dağdaki çeşme

Islak altın ışığın üfler ılımlı rüzgâr
Deniz rüyan dağ tepe aşınır kutsal cazgır
Gökkuşak köprü kurar nimet suy alır bozkır
Deniz kesin ölümdür bakar dağdaki çeşme
12.05.1999 13.02

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR