Kıyamet zilleri çalıyor biz uykudayken
Vurdum duymaz olduk
Etrafda ne oluyor farkında değiliz
Dalıp gitmişiz yediğimiz morfinle
Her yer toz pembe görünür
Görkemli evler, arabalar, yatlar
Gözlerimiz kamaştı, başımız döndü
Sahici olmayan şeytani duygulara aldandık!..

Bilge Kağan’ın dediği sözleri unuttuk
Töremizi tarihe gömdük
Sandık ki; yaban gülleri dikensiz
Attık özümüzde ne varsa
Kalbimiz boşaldı, sahte yüzler dadandı
Domuzların talan ettiği bahçemiz
Farkına varmadan kendi kıyametimizi başlattık!..

Özdeki sevgimizi yeniden kazanmalıyız
Gereksiz külfetleri ötelemeliyiz
Aşk varsa kalpte, ölümsüzdür sevgi
Hayat taptaze bir başlangıçtır her sabah
Güneşimiz doğduğunda
Dolunay’ımız geceyi süslediğinde
Yıldızların altında türküler söylerken
Tanrı dağlarından esen yeller
Ötüken’de gül dalında öten bülbüller
Dirilişin muştusunu verirken coşar gönüller...

Zafer Direniş
...

Şimdi sen olsaydın yanımda kımız içerdik ey sevgili

Fotoğraf: Tanrı dağları