Yazın sıcak yandık, diyorken bizler
Şimdi serin esen, yeldi sonbahar.
Yazın nerde durup kendini gizler
Kışın işareti, geldi sonbahar.

Her yıl düzenli dört, mevsim yaşanır
Kış girerken gökten yağmur boşanır
Sanki nöbet eri tedbir kuşanır
Nöbetini devir, aldı sonbahar.

Şairlere ilham şiire beste
Şiirler dillenir o güzel seste
Şarkılar türküler olur güldeste
Kalbe aşk ateşi, saldı sonbahar.

Yağan yağmur bazen hüzün getirir
Âşık gönüller de akıl yitirir
Tam sevilmemişse aşkı bitirir
Yarım kalan aşka, züldü sonbahar.

Olmuş ise sevgi aşkta derinlik
Yanan gönüllere verir serinlik
Nişan denilir ya, yense şirinlik
Ümitsizlikleri, sildi sonbahar.

Havada serinlik başlıyor güzün
Göçmen kuşları da dışlıyor güzün
Gençler düğün dernek düşlüyor güzün
Evlenen çiftlerde, baldı sonbahar.

Behlül, anlatılmaz güzün halleri
Hepten solduruyor açan gülleri
Güle hasret kaldı, bülbül dilleri
Ayrılığa sebep, oldu sonbahar.

21.09.2022

Bu şiir, Hece Hece AKSED’CE programında açılan ayak üzerine örgülenmiştir.