Bir gül gördüm hazan baharında,
Gözleri gülden güzel,
Gönlü gözlerinden yüce,
Selam verdim sevda ile,
Yöneldi gözlerinde gülücükler bana,

Titrerken gönül penceresi,
Al güle döndü yanakları
Savrulurken her yana hazan yaprakları,
Bir demet gül sundu bana dudakları,
Bal ile karışıp gamzelere bağ oldu yanakları,
Sardım gönlüm yarasına em diye taçlarını
Gönül kapısına perde eyleyip kaçtı saçlarını

Ay gelirken ufuktan, güneş bırakır alaca karanlığı,
Bir yıldız gülümserken yukarılardan,
Sen ve ben bir yürek bakışsak dünyaya,
Uzaklardan bir martı gelip kanatlarına alsa bizi
Pembe düşler ülkesine götürse,
Aldırır mıyız hiç hazanın sarısına
Diye soracaktım hazan gülüne
Bir kakıp kaçtı saçlarını gönlüne perde yapıp

Sözü tatlı geldi güz balı gibi,
Yanakları kızardı gün batımı gibi,
Sevda yazılsa gökyüzüne akşam yıldızı gibi
Fena mı olur, diyecektim,
Kapatıp saçlarını kaçtı gönül kapısına
.

İ.TÜRKMEN