1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
824
Okunma
Ölüm son durak mı? Var mı bundan ötesi?
Ağlayanım yok imiş. Tabutu taşırlar ya.
Herkesi yalan sarmış, ensemden gelir sesi.
Üç beş gün beklenmeden. Sonra unutulur ya.
Ölüm dediğin gülüm, kavuşmanın öyküsü.
Ağlamak fayda değil, söyleme hiç kimseye.
Leyla’nın mecnuna, sofiyane öyküsü,
Belki de yaşanmadı, nasip olmaz kimseye.
Ölümler vakitsizdir, beklenecek her zaman,
Şerbeti cam kaseden, verilecek elime.
Ayrılık yoktur artık. Zaman içinde o an.
Mutluluk rüzgarları, esecek üzerime.
Yarışacak insanlar, toprakları dökmekte.
İşte o andır, artık gömülen ben değilim.
Kalır toprak altında. Bunları görmemekte.
Sevginin küllerine, hasret şu sevdiklerim.
Şahin HANELÇİ
15- Kasım –2006
Elazığ
Cevap Yaz