Ey şair;

Bugün yaprakların dökülmüş
Hüzünlüdür yine bulutların
Yanaklarında ıslak ıslak
Sefayı cefa mı eyledin gül yağmurlarında
Gönlüne, mahmur bir beste mi yaptın Eylül’den?


Dün düşlerinde kanaryalar uçardı
Eski baharlardan
Şimdi; Lale sümbül var mı? Kırmızı gülünde?
Sevgiliye verecek


Dermanın da kaldı mı koşacak
Coşkun duygularda akmıyor artık
Sevdalı pınarlardan


Ağlamış gözlerin yasımı bu
Bir perde kapanıyor sevgi bakışlarında
Umutlar olacak mı kara kışlarında
Mektuplara baktım döktüm yaşlarında
Bir yaralı gördüm çatılmış kaşlarda


Birer birer solarken hasretin gülü
Ömrümde geçmiş yorgun kanatlarında
Zaman bir dişlidir öğütmüş halimi
Nice sevdalar demlemiş
Bin dereden sularla içmişim kendimi


Sormamışlar dikenlerin nerededir?
Batmış bahtıma yar iledir
Sedalarım Fizan’da
Gül bakmışım seraplara
Yangınlarım Everest
Dumanları kaplamış bütün Dünyamı
Bir can idim candan öte
Yaprakları kuru bir gülde
Ahına bin selam vuslat bağından
Fuzuli sanma her ahı
Güneydendir rengimiz


Esmer ağlar bugünde…