1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
464
Okunma
Andığı kadar korur insan,
Gönlündeki bağı,,
Göz görmese de ruh bilir,
Arar ya bazen,
Özündeki gerçekleri,,
Ne ses eder bağırır,
Ne elinde tutar dokunursun,
Tadını ifade edemez,
Seyrini gönlünde hissedersin,,
Var edenin varlığı ile dolunca gönül,
Aydınlanır gönül gözün,,,
Kapanır dünya gözün,
Ne çok bir kelâm bekler
Ne de bir beklenti ile dinler
Bilirsin,,
Eksik noksan ne ise tartmaz,
Mekandaki varlığa bakmaz,
Gönül sağlar her eşitliği
Doldurur evindeki her bir eksiği,,
Gönül evini ziyaret
Dost ile ziyade olur,
Gönül sofrasındaki nimet
Tefekkürle hasıl olur
Az demez şükreder
Varlığı fanı ile ölçmez,
Rıza kapısıdır durağı
Huzuru İahidir, herşeyin dayanağı
Yolu bulandıran zan ile gelen şüphedir
Yol üstündeki imtihanı,,
5.0
100% (6)
Cevap Yaz