özlemin yakardı kavuniçi rengi kumsallarını

son bulsun isterdin bu bekleyişlerin

bir komutan gelse diyordun

uzak Ön Asyadan,Hicazdan

sonunda geldi işte

o komutan süvarisiyle

keşfetti Nafi kestane rengi atıyla ovanı

sonra anafor fiğürlerini devinecek kumlarını

garnizonu pınarın kıyısında

kıymetini anladı

Tunus Kalesinden

gördü kum gülü bereketini

uzlaşma tanımazdın

her yönden gelen rüzğarla

kervan develerin ayak sesleriyle

bir umut sayfası açıldı

sonu geldi bekleyişlerin

kumsal ovanın üstünde

ismin yazıldı kum gülü ovana

Kayrevan,Kairevan,Cairoevan şehir

Tunus çölünün miras şehri

zeytinler,akasyalar,reyhanlar

sütbeyaz konaklarını,kehribar sıcağını

götürür kafkas dağlarının serin tepesine

şeffaf pınarın doğuş oldu

bir kum gülünden şehire

doğudaki çoban yıldızı gibi

kaybolurdu kum taraçaların altında

pınar suların,kum tuzların

bir komutan.bir şehir istiyordun

gerçek oldu dileklerin,seherdeki duaların

kurtuldun yalnızlıktan,ağaçsız ovandan

ilkbaharda açık mavi gökyüzü kadar

bir bütünü tamamladı sonunda manzaran

bahtiyar ol, keder olmasın, ıtırlı haziran

son minarende ezan nağmesi