dün
değil,
gün gelir
sunağıma
çiy haresi olur
kurağımda nefsim
gün gelir sudan açlığa,
bir deri, bir kemik tokluğa
alına öptürülen yok(sun)luğa
bir lokma küflü ekmek olur şükür,
şafağına kırıntılanır gece, ay ve yıldız..
ah benim katığıma, katıklandığım inancım
bana diyorum bir melek gönderebilecek misin
üzerime yıkılıp, yakılmadan devrikleşen cümleler...

//ha bu arada inancım diyebilir miyim sana tanrım//



dün
değil,
gün gelir
gözlerimize
harmanlanıp,
hasatlandığımız
çisil, çisil bulutlardan
sağanak olur elbet yağarız
dünyanın kirden, pastan yüzüne
gün gelir biter gün... biz bit(e)meyiz
katık edilemeyen bal dudak düşlerde..
ah benim dikenine gül damlatan umudum
olsa da dört tarafı deniz susayan, susuzluğum
edası aşk-ı devrim, gözleri güvercin telaşlı inancım...

//ha bu arada inancım diyebilir miyim sana sevgilim//

.
.
.
//



ilhanaşıcıeylülikibinyirmiiki