Şüphesiz Allah size emânetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğinizde adâletle hükmetmenizi emrediyor. Nisâ / 58. Ayet

Nesafet

Adalet hak ulvi dem
Mazluma kurbanım ben
Şüheda dolu heybem
Zalime külhânım ben

Kulluktur tek gümânım
Amentüdür imanım
Çıban olsa her yanım
Dert değil lokmanım ben

Hem köleyim Bilal’im
Al bayrakta hilâlim
Haddimizi bilelim
Nefsime sultanım ben

Üç kıtaya hükmettim
Gönülleri fethettim
Sıddık’ıyız derç ettim
Ebu Bekr Osman’ım ben

Vesileye aldırmam
Kör şeytanı güldürmem
Karıncayı öldürmem
Yaşatan dermanım ben

Köroğlu’yum dağlarda
Mevlana’yla artarda
Barbaros’um sularda
Yunusa mekânım ben

Anadolu’m aşk rengi
Alparslan’dır ahengi
Tevazudur mihengi
Ter kokan harmanım ben

İzzet irade vuzuh
Adalet tufanda Nuh
Müsavattır milli ruh
Bayraktaki kanım ben

Mefkûremiz rızadır
Helalinden azadır
Ben’e değil bizedir
Baş değil tabanım ben

Hecelere büründüm
Şiirlerde göründüm
Ömerlere yerindim
Ali’ye kurbanım ben

Çeçenleri görünce
Filistinli ölünce
Yavrularım sorunca
Kanayan vicdanım ben

Ahlak libastır dine
Doğru satılmaz kine
“Emaneti ehline”
Ver diyen imanım ben

Niyet önemli niyet
Adalet ve nesafet
Yolumuz hakkaniyet
Mademki insanım ben

İbrahim’i ecdadım
Hep kendimi aradım
Yaralıyım üstadım
Ömer’de m/izanım ben

Ömer Ekinci Micingirt