Kürdili hicazkar faslıdır hayat
Yavaş yavaş hüzünlü adımlarla çıkılır bu merdivenden
Ateşe benzer küldendir içindeki yaşamlar
Gölge oyunu gibi aynada yansıyan
Bastona dayanan umutlar
İçi boş çıkan mektuplar
Geriye dönmeyen adımlar
Mum gibi eriyip giden yıllar
Son gecelerini beklerler
Yol verin dağlar
hayattan geçecek yalnız bir yolcu var
soğuk duvarların gönlüme çarpıyor ey hayat
gülleri dökülmüş sevdaların dikenleri içimi kanatıyor
gökyüzü toprağa karışmış gri mavi yaşamlar
yorgun rüzgarların kırdığı dallar
yol ayrımlarıyla dolu yaşamda sınanan insanlar
hep uçmaya çalışıyor
kader ağlarını örmüş
uçmaya çalışır suda balıklar
okyanus derinlerinde yüzmeye çalışıyor insanlar
umut güneşinin sanal gölgesinde
hayatın yanıklarını temizlemeye çalışırlar
zaman gemisinin yolculuğunda tek başına
garip bir kuş gibi öterler
geçmişleri ellerinde
son gecelerini beklerler
ellerinde camdan bir fanus
kırılmış yerlerde tanecikler
güneşin doğmasını bekler
sevda aydınlığı camları birleştirsin diye
ömründeki son geceye kadar
belki bir hayat kenarında
gemiyi bir yolcu bekler
koynumdaki gecenin karanlığı
bu yolculukta beni terk eder
yaşamın gülümseyen yüzü görünür
sevda pınarı bana da damlar
akar bir ömür
ömrümdeki son geceye kadar