Yara aynen belə deyin!

Səmah dönən sarı durna, göçüp gedende əllərə....
Çatdırın halımı yara, Mecnun olup gezir deyin..
Əlində bir namə gördüm, əşginnən tüşüp dillərə..
Gece gündüz kirpiğiynen, defter üstə yazır deyin

Bulutdan keçən durnalar, aşanda uca dağları
Qoxlayın canan deyende, ətir qoxan o bağları..
Şaxda vurup körpə gülü, qurudup yarpağı, tağları..
Süzür hərden elli qram, küçələrdə sızır deyin..

Səhər vaxdı kuş yuxuda, kirpik kirpiğə küsüpdü..
Dağılıp saçı saggalı, gününü hüzün basıpdı..
Ömür gedir, umut pitir, ələyi ipə asıpdı..
Qoynundaki məktublara, baxır baxır qızır deyin..

Ferhat olsam gürzümünən, yıxılmaz dağları yıxsam..
Nəron olsam bir ataşnan, həybətli Romayı yaxsam..
Gah deyirəm çeşmə olsam, o gedən yoluna axsam..
Öz özünə mırıldanır, ağlın fikrin bozur deyin..

Öz halımı ötən ildən, bir balaca betər deyin..
Alov alıp gönül köşkü, sahralarda yatar deyin..
Sen gəlməzsən bahar üstü, bu payızda piter deyin..
Öz əlindən öz qəbrini, gece gündüz qazır deyip...

H. Işık.