Dün gece Hüseyin dedemi rüyamda görünce şiir yazmak istedim çaydan geçemiyordum gülümseyerek yanıma geldi elimden tuttu beni karşıya geçirdi
MAKAMI MEVKİSİ BÜYÜK BİR İNSANDI

Hal hatır ustası Hüseyin dedem
Kadiri kıymeti bilen insandı
O eşsiz aklıyla nice yaraya
Her türlü merhemi bulan insandı

Çıralar kattıkça dostun közüne
İtibar doldurdu kendi özüne
Küçüklü büyüklü insan yüzüne
Samimi şekilde gülen insandı

Yorulup yılmadan gönül güderdi
Herkesi evine konuk ederdi
Nenemle olsa da sorunu derdi
İkna edip gönül alan insandı

Takatten düşse de bazen o beden
Asla duramazdı gönül gütmeden
Zengini fakiri ayırt etmeden
Yarım ekmeğini bölen insandı

En zorlu işleri alırken ele
Hiç hile yapmazdı hayatta hile
Kimsede olmayan makamı ile
Daima enginde olan insandı

Elinde keserle yaparken kaşık
Edepli insana olurdu aşık
Yanında yönünde kirli bulaşık
Olunca anında silen insandı

Karaoğlan yine gördü rüyada
Hiç işi olmazdı asla riyada
Yaşamı boyunca yalan dünyada
Hatır gönül için ölen insandı

KARAOĞLAN
Mehmet Küçükosmanoğlu
05.09.2022