LİMON AĞACI
Limon ağacı, rüyalarımda bana ölümsüzlüğü bağışlıyor.
Ölümsüzlük, ölmemenin sevinci midir?
Küçük güzel kız, yüzünün sevinçlerini bana bağışla.
Seni bir yerlerden tanır gibiyim.

Limon ağacı bana acı
Beni doğur, evime döndür beni
Limon ağacı, Aşiyan’da Atilla Ilhan’sın

Kadıköy’de Sunay Akın’sın
Beşiktaş’ta sevdiğim bütün yüzlerin toplamısın
Beni dinle!
Unutulmak, sofrasız evlere mi benzer?

Limon ağacı, ben en çok şiiri severim.
Ne yapsam ölmüyor, bir ceset gibi çürümüyor.
Sulamasam da kurumuyor.
Acıları ve coğrafların zamansız yağmurlarını
Şiirle yeniyorum.

Limon ağacı dinle beni!
Başını omzuma bir çiçek gibi koymuştu.
Ellerimi, yanaklarıma koymuştum
Bana, ölümsüzlüğü sorsalar
Onun, yüzünün aydınlığı derdim

Limon ağacı her sey bitiyor.
Mevsimler, yağmurlar
Yolculuklar, hikâyeler, kırgınlıklar
küslükler
Küçük güzel kızın sevinçleri artıyor.
Zaman tükeniyor
Ölümsüzlük bende aynalaşıyor.