KAMBUR

Kambur!
Yüzünün yarısı
Dünyaya isyan
Bir yarısı civan delikanlı
Duyguların diken bahçesinde gül
En kambur dünyanın en düzgün adamı.

“Kaldığın mekânın kutsallığında
Herkes iblisin özgürlük bekçisi.”

Dans eden dilberin kalçalarında şeytan
Gözlerinde her şey kambur.

Kamburun çaldığı sadece çan
Mekânın içi dışı ‘cin cin’

Papazlığın intikamını alıyordu kardinal
Yeni yetme rahibelerden
Binlerce yıldır utanmadan usanmadan
Şehvetin burgusu bakireliğini deliyordu

Hayatın
sus pus çığlıkları yerin dibinde kilitli sandıklarda.

Temelden çatıya fitne fesat tarlasıydı
Büyük kilise.
Notre Dame şeytan esiyordu
Masumları asıyordu
Kalasın hizasından bakan kambur
Yüreğini eziyordu.

Notre Dame yükseliyordu göğe doğru.
Kaç bin yüz insanın emeği ekmek içinde şaraptı
Papaz tanrıyı kutsuyordu
Ekmekten kan damlıyordu.

Kibritin alevi vardı. Çıt edip çiçek açan.
Bir çıngının kudreti. Ateş böceği gibi önemsiz.
Ateş gibi elleri vardı kamburun
Esmeralda buz dağının zirvesi
Yangın yangın sitemdi
Kardinalin zafiyeti
…

Ateşten daha aciz bir tanrı
“Üf” diyemedi kibrit çöpüne.
Bakımsız bir dudakta nefes bir zayıf rüzgâr bile olamadı.
Bir çıngı büyüttü kendini.
Tanrı küçülüp firar ederken.

Yandı bin yıllık insan teri
Ne kemik ağladı ne deri.
Karşıdan kapı aralığından baktı tanrı.
Kendine bağışlanan yeni evinin…
Bakiyesi bile kalmadı, eski evinin.

Tembeldi pısırıktı tanrı
İşlerini hep insanlar yapıyordu.
Ona sadece çıkarı olanlar tapıyordu.

Çan kulesinin altında yatmıyor artık kambur.
Bir kalasın yarısından bakmıyor artık kambur.
Çanlar sadece kambur için çalarken
Cadılıklarından kadınlar, iblisliklerinden erkekler
Utandı mı bilmem.
Korkunun halkına göz nakli gerekmez!
Elleri ayakları korkudur bazı halkların
Esmeralda kapsam dışı.

Çingene kızı bulmadan kaybetti hayal ettiklerini
Kıskanç fitne fesattır hep paslı bıçaklar
Şeytan elinde.
Kan ağladığını kimse görmedi bıçağın.

O tanrı ki acizdi kendisine eğilen bir kamburdan bile.

Tanrı nedense büyüktü sadece.
Katedral kadar büyük gaz kütlesi işte!
Kimse suç yükleyemiyordu ona.

Tanrı hep böyle yapıyordu.
Zor günlerinde insanların
Yan gelip yatıyordu.
Hangi tanrı kimse bilmiyordu.
Tanrı kaçıyordu.
Kilise yanıyordu.


17.04.2019/Kepez/Çanakkale