6
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
502
Okunma
Bilmezsin, yüreğimde yanan ateşi.
Kendi aleminde, yaşar gidersin.
Yorulma görmezsin, gözdeki yaşı.
Birde şu aşkımla, alay edersin.
Ağırdır sevdanın, dinmez sızısı.
Herkese yazılmaz, aşkın yazısı.
Düşmeye görsün, gönül yarası.
Kendini dağa, taşa atarsın.
Aşk anlatılmaz’ ki, yaşanır işte.
Gerçek aşk ne, görürsün düşte.
Konuşursun inan, çiçekle kuşla.
Yaşlı gözlerle, uzaklara bakarsın.
Ne dil anlatır inan, nede şu kalem.
Her gün ayrı çile, her gün bir elem.
Dinle sen beni, gel kurban olam.
Ellerinle ateşlere atarsın.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz