Yüreğimde ayrılıklar vardı bir zaman
Gözlerimde derbeder bir akşam.
Mecnunlar gibiyim, kendini bilmeyen
Bıraktın ellerimi böyle, bil kimsesizim
Bir girdap içindeyim çıkamıyorum
Çırpındıkça daha da çok batıyorum.

Yitiyorum karanlık akşamların sokaklarında
Mevsim yine Sonbahar,aylardan hazan
Günler hüzün kuşanıyor, kederli yatsılarıma.
Damla damla akıyorsun
Gözlerimin kanlı denizlerinden.

Gittin gideli ; bin parçaya bölündü mavi duygularım
Dolu dizgin kaçıyorum, soru soran bakışlardan
Bir acı rüzgar savurdu bizi, sen kuzeye
Bense güney akşamlarına tutuklu şimdi
Gurbet çaldı şarkılarım, şiirlerim ayrılık koktu.

Bir yaralı kuş çırpınıyor kırık kanatları, uzağımda
Gözlerin yok artık gecelerimde, ellerin nerede.
Hem bildiğin gibi değil akşamlarım
Sensizken nasıl güler dudaklarım, gözlerim umut bakar.
Hani kapım çalsa elinde kitapların, gülümseyen gözlerin ?
Gelir mi bize de o çok uzaktaki baharlar ?

Hadi yaralı kuş; sığın ağrılı kollarıma
Kararmışsa gökyüzüm , dağıt bulutları çık artık
Doğ, buz tutmuş dünyamı ısıt, ışık yay güneşinle
Bu bahçe dirilsin artık !
Dirilişi getir yaralı kuş !
Gel ! ne olursun ...


Günay Koçak 10.8.2022