HAYATIN İÇİNDEN

Tam kırk dört yıl gece gündüz çalıştım
Seksen sekizdeyim şaşıyorum ben
Gurbette cefaya derde alıştım
Doksan dokuzdayım yaşıyorum ben

Avcıların avı Kazı gibiyim
İçim kıpır kıpır Kuzu gibiyim
Yüz yaşa da gelsem Tazı gibiyim
Engelleri bir bir aşıyorum ben

Enerji doluyum gücüm yerinde
Ektiğim tohumlar köklü derinde
Tepemdedir Güneş durmam serinde
Rahman ateşiyle pişiyorum ben

Zorlu hayat yaşasam da yılmadım
Kısmetimi yerim elden çalmadım
Gayretim var işten ayrı kalmadım
Kendi yüküm kendim taşıyorum ben

Helâl aşı rızkım el oğlu kaptı
Siğortolar atsa bam teli koptu
Felek sillesini durmadan çarptı
Kaderime öyle küsüyorum ben

Dermansız derdim çok organlar ağ’lı
Düz yollar ellerin benim se dağlı
Yaşıtım olanlar hayata bağlı
Şansıma kızarak şişiyorum ben

Mizan tartısında ayrılacak fark
Fırıldak misali dönedursun çark
Tepetaklak eder durmayacak gark
Şimdiden kuyumu deşiyorum ben

Akbaba Kerkenez Kartal peşimde
Turnalar semada yarim düşümde
Viran olmuş yurdum derdi döşümde
Poyraz yeli gibi esiyorum ben

Köpekler havlasın Kurtlar da ulur
Yuvarlak tencere kapağın bulur
Hükm-ü İlâhi’nin dediği olur
Rahatlık bulmuşum kaşıyorum ben

Hayat bilmecedir çözmeli onu
Beyaz bir kefenden dikerler donu
Süresi dolan da öykü yok konu
Uykudan uyandım üşüyorum ben

Yaşam boyu öykülerim bitmez hiç
Yürekteki yanan ateş tütmez hiç
Sözler uçar yazı kalır yitmez hiç
Şimdilik Şiiri kesiyorum ben

Resuli kendimi kendime sordum
Belliki burada fazlaca durdum
Emenet yıprandı aşırı yordum
Miyadım doluyor düşüyorum ben
..........09.08.2022
Resul Civcik"Ozan Resuli"Karaman/Ayrancı
Fotoğraf;Anonim.
____________________________________________
Hayatın içinden,Şiirimi Okuyup,beğenen,hislenen,yorumlayan,
Şiir sever Dostlarıma,Selâm ve Duâ ile Sevgiler.