Azizim madem uyku yarı ölüm halidir
Mutlu ölmek gerek hergece
Tozpembe rüyalar görmek gerek
Hergün güneşe tebessüm etmek gerek

Azizim herşeyi herkesi sevmek gerek
Çocuklara tebessüm etmek gerek
Uyandığında güneşe selam vermek
Gökyüzünün güzelline aģlamak gerek

Azizim buruk bir kalple oturma daha
Sevmedi seni diye ağlama boşuna
Şayet bir şeye ağlayacaksan eğer
Gözyaşına değecek şeylere ağla

Azizim senin kalbin herşeyden değerli
Biliyorum sana bir kere gülse yeterdi
Kalbine göm onu sen bırak gitsin
İnsanoğlu kolay unutur sen bunu bilirsin

Azizim kuşların cıvıltısı yankılansın kulaklarında
Rüzgarlar saçlarını okşasın
Bir kıvılcım çakar yeniden belki birgün gönlünde

Azizim ben o olsun herşeyden çok istedim
Evleneceğini öğrendiğim gün bağrımı deldim
Masallara inanmıyorum artık eskisi gibi
Bütün masal kitaplarını yakıp ateşe verdim