Ne kederler sakladım bilemezsiniz
gülen maskemin altında
Ne tufanlar ne boralar ehlîleştirdim
Savaş mağduru yüreğimde.
Onca hengâmeden bana kalan
Yıkılan umutlar kırılan hayaller
Tek zenginliğim yegâne sermayem
Her çarpışmadan arta kalan derin yaralar
En sonunda vardığım yalnızlık zirvem.

Ne yana dönsem tuzak
Nereye baksam puşt zulası
Nereye varsam çıkmaz sokak
Hiç bitmez mi kötülüğün ardı arkası
Ne zaman son bulacak
Kaderle köşe kapmacası

El yordamıyla araladım üstümdeki karanlığı
Ne çok akbaba tünemiş yapraksız ağaçlara
Hangi ölüyü kollamakta
Nedir bu ahalideki telâş
Kimdir uzaktan hayal meyal görünen musalladaki mevta
Özlemleri mi ölen giden ben miyim yoksa.

Nedendir bu içimdeki fırtına
Hani nerde sığınacağım güvenli liman
Yoksa kaçınılmaz sona mı geldim
Hey hat boşuna mı bunca beklemelerim
Gelmeyecek mi beklediğim uzaktaki sevgili.

Tanrım ne olur
Bir rüya olsun bu yaşadıklarım
Bir tek sensin haberdar
Bir tek sensin tanığım
Sevda mahkemesinde
Neden hep ben sanığım
Bırak geçmişte kalsın
Mazi olsun her anım.

Ozan Devrimî (çinitaş).4.8.2022