1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
422
Okunma
Suda görünen gönlün olduğunda
Önce güzeli görür,
Gönülde olanı söyletir
Güzelse gönül, dile gelirken
Tefekkür ile düşündürür
Dokunduğunda özde olanı hisseder,
Öz ile sözden döküleni
Hâk tan diyerek hasbihâl eder,,
Ben ile bakınca göz,
Sureti görür,
Kuru bir kalıptır görünen
İçine aldığını seyr etmez,
Dil konuşsa da işlemez,
Gönülden çıkmayınca söz,
Gerçeği söylemez, tesir etmez,
Tefekkürü hal bilip
Aşk ile varlığı hiç edip
Hâk ka yönelmez,
Lafzı Hâk ile olanın
Gönlü hal ile yansır,
Su gibi duru ise gönlü
Gül misali olur ahvali,
Hayr ile şer’i kesb eder
Varlığı vereni yoluna yakın,
Yokluğa layık edeni gönlüne
Yakîn eder,
Yok ile hiç teki sırrı
Tefekkür ile hasbihâl eder,
Dost ile gönlüne düşeni
Rıza ile deftere döker
5.0
100% (5)
Cevap Yaz