0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
374
Okunma
Yoruldum anne sabahı olmayan gecelerden
Bedenim isyankar aklım firarda yorgun
İnsanlar sadece tebessüme aldanır
Gözlerindeki asıl seni göremezler
Birde bana sor geceleri yıldızları kaç defa saydigimi bende hiç aydınlık olmadı
Yorgunum annem çocuk gördüğün beden
Öyle yorgunki sadece bakıp geçiyorum
Artık tebessüm etmekten korkar oldum
Her insan ölüdür yaşadığını zannedersin
Fırtına kopar ama tek söze yalan olursun
Öyle değil anne kader bir sefer gülermiş
O kader bize de sahte tebessüm etmiş
Çünkü ben hergece yıldızları saydım
Aydınlığı olmayan kalbime yanlizligi sigdirdim
Bu hayata nokta koydum kalbim ve zihnim
Uçurumda karanlık bir kör kuyu olacak