Bir melodi var kulaklarımda
Bir hayal kurarım her seferinde
Sanki o yanımdaymış gibi
Benimmiş gibi yaşarım hayatımı

Her gece kalbimde uyur o benim
Sabah kalktığımda kulağıma fısıldar
Günaydın sevgilim diye kaldırır beni
Kahve yaptığımda iki tane yaparım ben

Bir insan bir insanı ne kadar sevebilirse
Bende o kadar seviyorum işte onu
Nasıl bağlandım bilemiyorum bu kadar
Kalbime söz geçiremiyorum bir türlü

Canım yanıyor ama yaralı değilim
Kalbim ağrıyor ama hasta değilim
Yüreğim daralıyor o benim değil
Ben derdimi size nasıl anlatayım

Sevgiyi artık cefa zanneder oldum
Seven herkes gözyaşı döker
Şanslı olanlar kavuşur sevdiğine
Şanssız olanlar ağlar sürekli benim gibi

Gözünün önünde yansalar su dökmezmiş
Bilmem neden kime bu kadar kinlenmiş
Nefreti gözüne bir perde çekmiş
Kendi kötü tanınsın istemiş

Ben onu iyi kalbiyle sevdim aşık oldum
Kalbindeki iyiliği cevheri bir ben gördüm
Onun öyle dediğine bakmayın siz
Karıncayı bile incitemez bilirim ben onu