Sen beni gençliğimde görecektin asıl
diye başlayan sözler vardır ya
Yok ben öyle demeyeceğim.
Sen beni asıl çocukluğumda görecektin.
İlk sabıkamı aşktan almadığım
Vazoyu sen mi kırdın diye ilk sorgulanmadan aklandığım zamanlarda görecektin.
Güven duygusunu, tanıdığımı sandığım insanların
düşen maskeleriyle toprağa verdiğimde değil
Yüreği kir pas tutmuş insanlara bulaşmadan
Her gülen yüzü dost sanıyorken,
Her uzanan eli hesapsız tutuyorken
Ve hayatı leblebi tozu ile elma şekerinden ibaret sanıyorken
Sevmelerin üstü başı ihanete bulanmamışken görecektin.
Zaman geçmese de oyuna doysaklardan
Zaman geçse de unutsak Lara gelmeden
Büyüyünce arkamdan döner mi bu dolaplar diye düşünmeden
Dönme dolaplara binmek için biriktirdiğim harçlıkları
Devlet sırrıymış gibi herkesten sakladığımı sanıp
Evin en kurnaz kardeşinin zulamı patlatmasıyla
Verdiğim mücadelede görecektin.
Kalbimi, sırtımı hesaba katmayıp
Yalnız dizlerim kanar sanıyorken
Gözlerim Sırıus kadar parlakken
Saçlarımda bir tane bile beyaz yokken,
Ölüm sevdiklerime ulaşmaz sanıyorken görecektin.
Dedim ya
Sen beni asıl çocukken görecektin.