2
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
431
Okunma
meşguldü eteğindeki zil
seviyor numarasından aradığımda
kim bilir kaçıncı sıradaydım dedim içimden
bekleyenler arasında
meğer ahizeyi kaldırarak naza çekmişsin
içim fesatmış anlayacağın
dışım bildiğin gibi
-değilim artık
zira en son yıllar evvel gülümsemiştik mutluluğa
suratsızım yani
yıllanan aynalara
ya sen
ya sen nasılsın
bitti mi mesela
elinden düşmeyen o uğursuz kitabın
iki dirseğini peteklere dayayıp
elinde sütlü kahve
memlekete kadar uzatırdın yolları
köşe başından dönerim umuduyla
akşam gülleri elimde
gerçi hiç yakıştıramazdım
o hayali kendime
bilirsin çiçekle böcekle işim olmadı hiç
balıkları severim bir
-de beni seveni
lakin kalbimde tık yok
sana durduğundan beri