Bana sormadılar ki hayatıma girerken
Hep yanımda durdular ben gülerken
Düştüğümde kimseyi bulmadım yanımda
Yine de mutlu olmaya çalıştım her anımda

Gülmüş, bahçeymiş, bilmeden kokusunu
Sevginin de nefretin de yendim korkusunu
Boş vaatlerde bulunanlara da selam saldım
Kendime sorunca, artık en iyi cevabı aldım

Baharı sev dedi herkes,sevdik
Kendimizi yeşillikte ararken ,nerelere geldik
Kartalı, ceylanı bıraktık da, boş insanları deldik!
Baktık ki başkasına verilmiş bir bedeldik

En sonunda şarkı olduk, garibanın telinde
İyisiyle kötüsüyle,herkes birbirinin dilinde
Onca hayat,onca varlık, insanların elinde
Ne yazık ki,o insanlar da durmuş ve eli belinde

Ondan sonra çıktım dünya turuna
Baş eğdiremeyen herkesin gitti zoruna
Sahi neydi savaşımız, neyin uğruna
Bu sözlerim de armağan olsun,hayatın okuruna.