16
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
469
Okunma
Öfkeyi bıraktım
Kendi kalıbıma sığmazdım
Öyle sığ öyle anlamsız zamanlar
Zaman mı törpüledi bilmem
Olgunluk yaşlılık demeyin sakın
Hep çocuk kalmışımdır
Kavgaydı bir zaman hayat
Alın terinden ekmeğe akan
Gem vurulmaz dizginlenmezdim
Tabiri caizse cepheden cepheye
Zalimin zorbanın zulmüne
İlk sevdiğim ilk sevdam
Ne güzeldi İzmirlim ince narin
Ne çok sevmişti beni ne çok
Çok söylendiğim olmuştur
Neyimi sever bu güzel insan
Gitti bir gün, gelmemecesine gitti
Öfkemi hıncımı hırsımı aldı gitti
Son patladığım pahalıya patladı
Bir daha öfkelenmedim bağırmadım
Aldım sinirlerimi aldım, aldırdım
Sevdayı kurban ettim öfkeye
Korkarım ses yükseltmeye
Bir sevgili daha kaybetmeye
Bir özleme bir hasrete daha
Gücüm takatim olmaz
Coşkûnî
5.0
100% (21)