Ateşi olmayan
bir tanrı
indi dağlardan
yağmurlu bir gündü
serin bir hava
gitarın tellerine
değen parmaklar gibi
insanın
içini titretiyordu
tanrı’nın cebindeki
henüz
açılmamış
sigara paketi
yağmurdan
ıslanmış
fakat içindeki tütün
kuruluğunu
muhafaza ediyordu
tanrı usulca
acımadan
açtı sigara paketini
ne de olsa tanrıydı
insan tanrının kendi
yarattığı şeye
biraz olsun
acımasını bekliyordu
(paket deyip geçmeyin)
yoldan geçmekte
olan
aceleci
henüz yirmilerin
ortasındaki
genç bir kadına
pardon dedi
ateşiniz var mı ?
kadın şöyle
bir irkildi
hiç duymamış gibi
devam etti yoluna
ne kadar
beceriksiz olduğunu
düşündü tanrı
ne kadar kaba
ne kadar
sadece kendini düşünen
bir zaman
sonra
tanrı
şimdi yanında
bulunmayan
çakmağıyla
saçlarını
aleve
verecekti
kadının
üstelik
kadın
sigara tiryakisi
değildi
üşümemişti
oysa
ne güzel kadındı
kibar
ve yanında
ateş taşımayan.



İlker ÖZDEMİR