CENNETİM AŞKTIR BENİM

Cennetim aşktır benim
Tayların delişmenliği geçti
Sonbaharın acı çığlıkları duyulmaya başladı erken
Ben seni nerde görsem tanırım
Aşk gemim benim
Yaz rüzgârım
Ahanda kabalığım benim
Engin otlaklarda kaybettim seni
O güzel gözlerini öpüp öpüp sakladım
O güzel dudaklarını öpmek içindi asıl maksadım
Adını dilime pelesenk ettim
Atlarım gemi azıya aldı gitti
Atlarımı rüzgârda koşturdum gitti
Atlarımı coşturdum gitti
Gün be gün arttı sancılarım
Devirdi gün boyu beni ağrılarım,
Kan akışım hızlandı hızlandı hızlandı
Ben seni andıkça
Şahlandı bütün duygularım
Yağız atlarım benim doru atlarım benim rap atlarım benim
Gemiler yol aldı gittiğin günden beri
Kaptan buyurdu tam yol ileri
Seğirtti savaşçılar bir adım ileri
Düşman saflarını daha bir sıklaştırdı
Beyliklerimi gözden geçirdim
Sınadım tüm beyleri
Bakire kızlara adadım tüm benliğimi
Trenler kalkar trenler durur
Bu ülkem ıssız vakitlerde
Ciğerlerime soluduğum hava
Esenliktir.
Koşturur dururum ölüm toynaklarını
Ateşten elbiseler içinde yaşayıp
Güller içinde terk-i ruh eden
Uzun gecelerde arz-ı endam eden
O tutsak bakışlar neden
Neden bir adım ileri götürmüyor seni
Neden o uzun boynun keşfetmiyorken beni
O küçük ağzın o biçimli dudakların
Uzun bacaklı bir ceylan gibi seke seke gidişin
Ardından bir gölge gibi sürükleyen beni
Hele sen o kapıyı bir çalsan
Hele ben o kapıyı bir çalsam
Ses o ses değil
Gelen ben olsam
Ses o ses değil selen sen olsan da
Gelen yoksa başka bir mi bana söyle
Ey rüzgârın kızı
,
Ahmet KEMAL