vurma gözüm!

Gönül dermansız devranda, döne döne pervanesin..
Mujganından iki damla, akıt beni yorma gözüm..
Sahra içre sahradasın, mecnundan da divanesin..
Kirpiklerin mahşer oku, kıyma cana vurma gözüm.

Gece katrana bulandı, bulut ardı yağmur saklı..
Bilinmez ki iki gözüm, kimler suçlu kimler haklı..
Aşkı böyle haklı kılan, kim bilir kimlerin aklı..
Bende divane bir gönül.. gel bana hiç sorma gözüm.

İki gönülün seyranı, yerle yeksan oldu gözüm..
Atı çalan Üsküdar’da, konakları buldu gözüm..
Çilingir sohbeti var ya, çekirdeğe doldu gözüm..
Bana efkar dağı düştü, hüzünlere sarma gözüm

Yamalı düşler sokağı, mesken oldu
cancağızım
Bir yamaya sarılmışım, umut soldu cancağızım..
Vuslat atı şaha kalktı, vade doldu cancağızım..
Firardayım, akla ziyan, ihbar eyle durma gözüm..
H. Işık. (aralik_ığdır)29/6/22