Halden anlamayan, sefil kullara.
Derdini anlatıp, kendini yorma.
Edepten, hayadan, uzak olana.
Boş ver bırak gitsin, kendini yorma.

İçi başka, dışı başka, başka olandan.
Uzak dur kendinde , kibir bulandan.
Haddini bilmeyip’ de, gönül kırandan.
Uzak dur aman, kendini yorma.

Hakkı adaleti hiç, bilmeyenlere.
Uzak dur, halini sormayanlara.
Gerçeği ab ayan, görmeyenlere.
Aldanıp’ ta sakın, kendini yorma.

Kendini kaf dağında, görenler var’ ya.
Bilmez’ ki onlar bir gün, kalırlar yaya.
Ölüm var ölüm hepsine, gelecek sıra.
Bakar körlerle, kendini yorma.

Ne oldum delisi herkes, kibir içinde.
İnsanlık kaybolmuş, başka biçimde.
Haramsız bir lokma, yoktur aşında.
Konuşup’ ta sakın, kendini yorma.

Yazmakla bitmiyor, dertler, çileler.
Sözde cambaz olmuş, nice hileler.
Deştikçe kanıyor bak, bizde yaralar.
Tek kurtuluş Hakta, kendini yorma.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.