bir kadın öldü dün gece sokak ortasında,
o’nu vuran ne kurşun, ne de bıçaktı,
sözcükler yetti dilden fırlayan,
bir damla bile kanı akmadı...
can kırıkları kapladı her yeri,
kimse görmedi, kimse duymadı...
koşulsuz, karşılıksız sevmekti tek suçu,
bilemediler, hissetmediler hiç,
O BİR ANA’YDI..

bir de adam vardı aynı yerde,
söylenenleri sadece duydu,
anlamaya çalışmadı...
ne bıçak çekti, ne kurşun sıktı,
tek silahı kelimelerdi,
arka arkaya sıraladı,
kadını öldürdüğünün farkına varmadı...
o bir babaydı
dahası,
OĞUL’DU, CAN’DI...

seyretti olanları etrafındaki insanlar,
sadece öleni suçladılar,
yargısız infazdı yaptıkları,
yaşamın kuralını unuttular...
hızla dönüyordu zaman çarkı,
kimbilir,
bir başka zamanda, bir başka sokakta,
sahnelenecekti aynı oyun,
canları acıyacaktı...
çünkü,
onlarda birer anaydı,
ve,
HIZLA BÜYÜYORDU ÇOCUKLARI...

31.07.2008
BODRUM- YALIKAVAK.

Nursen Ateş